Amerikaanse uitvaartondernemers maken grote marges op begrafenissen van huisdieren.

Geld speelt nauwelijks een rol bij begrafenissen van huisdieren. Dat is de bizarre ervaring van Amerikaanse uitvaartondernemers. Dezelfde mensen die op een koopje hun opa willen cremeren, bestellen wel een dure crematie voor hun hond.

In Amerika is zo het afgelopen decennium een heuse bedrijfstak ontstaan rondom ‘herdenkingen’ van huisdieren, meldt Bloomberg Businessweek. De branche-organisatie van dierenbegraafplaatsen – en crematoria houdt vanaf 9 september een groot congres. Ondernemers in spé kunnen voor 649 dollar leren hoe een dierenuitvaartbedrijf kan worden opgezet.

Niets is onmogelijk: van prachtige kistjes tot bijzondere urnen, van indrukwekkende grafstenen tot foto’s in glas gegoten. Klanten besteden zonder vragen te stellen honderden tot duizenden dollars aan een ‘waardig’ afscheid van hun dier. Sommige ondernemers trekken een grens: ze doen niet aan invriezen van huisdieren of balseming. En niet iedereen levert een wel heel bijzondere dienst: het bewaren van het dode huisdier tot het baasje overlijdt, zodat ze in één graf begraven kunnen worden.

Kwaliteit in alles wat je doet, is de hoofdtip die de dierenuitvaartondernemers geven aan hun aanstaande collega’s. Zorg bijvoorbeeld dat je personeel altijd in pak loopt bij alle activiteiten. Lever nooit diensten op een koopje, want daar houden de klanten niet van.

Harde cijfers ontbreken maar de trend is onmiskenbaar, zeggen de ondernemers. Ze vermoeden dat een deel van de markt is ontstaan door de babyboomers, wier kinderen zijn uitgevlogen. Nu hebben ze geld en tijd voor hun huisdieren.

Een andere doelgroep vormen juist jonge mensen, die druk zijn met hun carrière en bewust kinderloos zijn gebleven. Een huisdier is hun gezamenlijke project en daarvoor is niets te dol.

In Nederland is de trend nog niet duidelijk zichtbaar. Maar wie op het Belgische dierenuitvaart.be kijkt, ziet een scala aan mogelijkheden. Wie de site bezoekt, krijgt onmiddellijk een stemmig muziekje te horen.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl